صحیح یا غلط بودن دوستی دختر با پسر و رابطه آن با ازدواج

يكم: بدون هيچ شك راه برگزيده جلوگیری از برقراری ارتباط غیر رسمی و اقدام رسمی می باشد ، و مطمئن باشيد راه صحيح همين است. آقايي كه خانمي را براي همسري و ازدواج در نظر مي گيرد، خيلي سريع راه بررسي، آشنايي با خانواده و اقدام رسمي به انتخاب همسر را شروع مي كند و در نهايت اگر شرايط دو طرف تناسب كافي داشت به ازدواج هم در مي آيند.

 

دوم: با يك مثال، درستي روش بالا را بررسي مي كنيم:

بعضي وقتها شما مصمم هستيد كه كالايي را خريداري كنيد، لذا پس از بررسي نيازمنديهاي خود و علاقمندي هاي خود، با مشورت با افرادي كه در اين زمينه اطلاع دارند شرايط يك كالاي خوب را مشخص مي كنيد. بعد با اين معيارها به فروشگاههايي كه احتمالا اين كالا را دارند سر مي زنيد و با فروشنده در مورد ويژگي هاي آن صحبت مي كنيد. و در نهايت اگر شرايط مورد انتظار شما فراهم بود آن را انتخاب مي كنيد و خريداري مي كنيد.

اما گاهي از روي تنوع بين فروشگاهها پرسه مي زنيد. با فروشندگان مختلف در مورد كالاهايشان صحبت مي كنيد، قيمت مي پرسيد، نحوه كار آنها را جويا مي شويد، و در نهايت با بهانه بررسي بيشتر، يا اينكه دوباره برمي گرديد، يا اينكه نياز به تامل بيشتر داريد، يا هزار بهانه ديگر براي هميشه آن فروشگاه را ترك مي كنيد و در فروشگاههاي ديگر نيز همين كار را تكرار مي كنيد.

در واقع شما قصد خريد هيچ كالاي مشخصي را نداريد يا شرايطش را نداشته ايد و با اين پرسه زني ها و ارتباط گيري با فروشندگان ، تنوع طلبي خود را ارضاء مي كنيد.

با توجه به اين مثال(‌البته مي گويند در مثل مناقشه نيست)، بسياري از رابطه هاي دختر و پسر اينگونه شكل مي گيرند كه در مثال بالا گفتم، يعني دختر يا پسر يا هر دو به قصد ازدواج طرح دوستي نمي كنند، بلكه به نيت تنوع يا ....، ارتباط مي گيرند.

 

اما از كجا بايد تشخيص داد ؟!

 

1 – اگر دختر و پسري انگيزه ازدواج دارند، نياز به كارهاي يواشكي و پنهاني ندارند و از اينكه به طور رسمي خانواده هاي آنها در جريان ارتباط آنها باشند ، نگراني ندارند. آنها مسئوليت انتخاب همسرشان را مي پذيرندو هزينه انتخاب خود را قبول مي كنند. و از اين بابت ترس يا بهانه اي ندارند. لذا ابتدا بايد اين رابطه رسمي شود، يعني خانواده ها در جريان قرار بگيرند و علاوه بر اينكه شما با دختر يا پسري آشنا مي شويد بايد به خانواده آنها (‌كه ريشه تربيتي آن فرد در آنجا قرار دارد)‌نيز توجه شود.

 

2 – نحوه ارتباط دختر و پسر با توجه به هنجارهاي خانوادگي و اجتماعي و شخصي افراد شكل مي گيرد. پس هرگونه هنجارشكني و عدول از خطوط قرمز نشان دهنده اولين تحريفها در ارتباط دختر و پسر است.

 

3 – ما نمي گوئيم كه يك دختر و پسر بدون اينكه همديگر را بشناسند ازدواج كنند،‌بلكه مي گوئيم فراموش نكنند كه اگر ارتباطي هست براي ازدواج است، لذا پرسه زني هاي بي هدف و متنوع و لذتهاي آني با نشان دادن علاقه،‌بدون اينكه خط سير ارتباط بررسي شود، منجر به انحراف رابطه مي شود. چه نياز دارد به دختري كه هنوز براي ازدواج در مورد او قطعي نشده ايم، ابراز محبت و عشق كنيم. و اگر واقعا در عشق صادقيم و او را مناسب مي بينيم ، چرا از مسئوليت رسمييت بخشيدن به رابطه و در پي آن ازدواج طفره مي رويم.

 

4 – اگر پسري مي گويد كه شرايط ازدواج ندارد،‌ ضرورت ارتباط و آشنايي منتفي است. پس بهتر است هر وقت كه شرايط داشت ، اقدام كند. و نبايد اينگونه احساسات دختري را معطل خود نكند.

ما نمي توانيم با يك انسان ، برخورد ابزاري كنيم،‌ و براي گذران اوقات فراغت، با وعده و وعيد ازدواج در آينده،‌ روزها و شب هاي او را غرق خيالبافي كنيم و در نهايت او را رها كنيم.

لذا پسري كه مي گويد مي خواهيم همديگر را بشناسيم تا در آينده ازدواج كنيم ( بعضي ها اين را نيز نمي گويند) ، واقعا چه تضمين عملي در بين است. چه مانعي براي عوض كردن تصميم دختر و پسر وجود دارد.

 

5 – ،از همه بدتر حريمهاي ارتباط يكي پس از ديگري در رابطه دختر و پسر گسسته مي شود‌بدون اينكه از نظر عملي تضميني وجود داشته باشد. و چه بسا به نقطه غير قابل برگشتي مي رسد، و فردي كه قبلا دختر بوده است ، اكنون بدون پشتوانه رها شده است. و نمي داند كه تمام مشكلش اين بوده است كه رابطه دختر و پسري را نفهميده، و به هر كسي اعتماد كرده و با قولهاي بي پشتوانه شخصي به هر چيزي تن داده است.

 

6 – يكي از مسائل در رابطه دختر و پسر ، سن آنهاست. اگر دختر يا پسر يا هر دو در سني نيستند كه وقت ازدواج براي آنها باشد. مثلا دختر 13 ساله يا پسر 16 ساله، پس رابطه اشان ، رابطه ازدواج نيست. بلكه خيالبافي و تنوع است. يا رابطه مرد35 ساله با دختري 18 ساله تناسبي براي رابطه ازدواج ندارد.

 

7 – خواهشها و خواست هايي كه در رابطه دختر و پسر وجود دارد،‌ معيار ديگري هست كه نشان دهنده مشكل دار بودن رابطه است. گرم كردن ارتباط،‌ درخواستهاي جنسي، در خواستهاي عشق ورزي، خلوت گزيني ها، و استفاده از كلمات رمانتيك و اغفال كننده همه مي تواند از نشانه هاي انحراف رابطه باشد.

 

8 – جهت تشخيص درستي ارتباط بايد ديد كه :‌محور ارتباط دختر و پسر بيشتر منطق است يا احساس، بيشتر واقعيت است يا خيال، بيشتر زمان حال است يا آينده، بيشتر مسائل زندگي است يا لذتها، بيشتر كليت خانواده است يا صرفا خود دختر و پسر، بيشتر روش و حل مسئله براي فراهم شدن ازدواج است، يا مسائل حاشيه اي،‌و سئوالاتي از اين دست راهنمايي كننده اين است كه آيا اين رابطه منطقي هست يا نه؟

اگر احساسي ، خيالبافانه ، معطوف به آينده و فراهم شدن شرايط باشد ، و تمركز فقط بر شخص دختر يا پسر باشد و به خانواده ها به صورت همزمان توجه نشود، بايد از اين رابطه حذر كرد.

 

خلاصه اينكه: اولين گام در «رابطه دختر و پسر »كه براي ازدواج است،‌رسمي شدن آن و در جريان قرار گرفتن خانواده ها و آشنايي خانواده هاي آنهاست. بدون اينكه بخواهد مدتي يواشكي طول بكشد ( به هر بهانه اي)، گام بعدي رعايت خطوط و محدوديت ها و هنجارهاي شخصي ، فرهنگي، مذهبي، خانوادگي، شخصي و اجتماعي است. يعني فقط ارتباط جهت آشنايي بيشتر و همه جانبه است. و بنا نيست مهرورزي،‌عشقبازي، مسائل جنسي و ....، انجام شود، چون در اين مرحله هنوز دو نفر در حال ارزيابي هم هستند نه اينكه همسر هم باشند. گام بعدي اينست كه اين فرايند اگر چه بايد با تامل و تحت نظر خانواده باشد،‌ليكن نبايد زيادي طول بكشد ، زمان فقط به اندازه اي كه خانواده ها و خود شخص نسبت به شناخت همسر آينده اش شناخت ايجاد كند نه اينكه منتظر فراهم شدن شرايط در آينده باشد. لذا پسري كه بهانه مي آورد مثلا: وعده اتمام سربازي ، پيدا كردن شغل، پايان تحصيلات، فراهم آمدن مسائل مادي، راضي كردن خانواده ، ازدواج كردن برادر يا خواهر بزرگتر، آشناي شدن بيشتر و .... همه و همه نشان مي دهد كه اين رابطه امكان كمي دارد كه به ازدواج ختم شود. و چنين رابطه هاي مشكل ساز است.